ویروس کرونا منحیث تهدید بالقوه برای امنیت ملی افغانستان


شیوع ویروس کرونا از شهر ووهان کشور چین صورت گرفت که به سرعت سرسام اور توانست بیشتر از 120 کشور جهان را مصاب ساخته و جان بیشتر از 200 هزار نفر را الی اکنون بگیرد.
علت هایی که تا الحال در مبتلا شدن شهروندان کشورهای مختلف جهان مورد بررسی قرار گرفته بیشتر مرتبط به کسانی بوده که به کشور چین سفر نموده و یا با افراد مصاب به این ویروس در تماس بوده اند. این افراد از عاملین اصلی انتقال ویروس کرونا به کشورهای شان محسوب میگردند.
در قدم بعدی عدم توجه مردم در کشور های فوق به توصیه های صحی و جدیت در قرنطین باعث گردید تا شیوع ویروس گسترده تر گردیده و به صورت فراگیر و برق آسا از یک شهر به شهر دیگر سرایت نماید.
از این رهگذر افغانستان با داشتن سرحد مشترک با کشور چین و مراودات تجارتی و حسن همجواری، به صورت مستقیم از این کشور سردچار ویروس کرونا نگردیده بلکه بیشتر تحت یک مدیریت خاص و برنامه ریزی شده از سوی همسایگان دیگر افغانستان (ایران و پاکستان) وارد افغانستان گردیده است.
چهار دهه جنگ در افغانستان آسیب های شدیدی به بدنه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشور وارد نموده که یکی از اضرار این پدیده مهاجرت بیشتر از چند میلیون نفر از شهروندان افغانستان به کشور های دور و نزدیک به ویژه این دو کشور همسایه(ایران و پاکستان) میباشد.
با شیوع ویروس کرونا در این کشورها، مهاجرین افغان به صورت دسته جمعی و در کمیت های بزرگ به کشور عودت نموده که عامل اساسی در انتقال ویروس کرونا به افغانستان را نیز همین رویکرد تشکیل می دهد.
احتمالاً کشورهای ایران و پاکستان با سیاست گزاری های خصمانه در قبال افغانستان و با استفاده از شیوع ویروس کرونا طوری زمینه سازی نموده اند تا مهاجرین افغان مصاب به ویروس کرونا خود به صورت فوری به طرف افغانستان هجوم برده و با داخل شدن در شهرها و ولایات کشور، ویروس کرونا را انتشار دهند.
کشور ایران با استفاده از جبهه جنگ روانی با پخش شایعات همچون کشتن مهاجرین مصاب به ویروس، عدم رسیدگی درست صحی، آزمایش دارو روی افغانها، قتل افغانها با استفاده از امپول و غیره هزاران نفر را روانه مرزهای افغانستان نمود که چک و کنترول چنین کمیتی در توان هیچ حکومتی نمی تواند باشد و فشار حاصله از عودت کننده گان را در پشت مرز کنترول نماید. با همچو سناریویی کشور پاکستان نیز شرایط کوچ مهاجرین افغان مقیم این کشور را فراهم نموده که با بسته بودن مرزها و باز شدن به یکبارگی، هزاران نفر همزمان وارد گردیدند که معاینات انها در حد ناممکن گردید.
از انجاییکه افغانستان روزهای حساس و دشواری را در حال سپری کردن میباشد که بحران سیاسی داخلی و نشست های بین الافغانی با گروه طالبان از عمده ترین انها بوده که مبارزه با ویروس کرونا نیز به ان افزوده شده است.
احتمالاتی که از جریانات فوق میتوان برد عبارت از:
_احتمالاً تلاش کشورهای همسایه ( پاکستان و ایران) بر آن است تا افغانستان را بیشتر سردچار مشکلات داخلی نموده و با چنین رویکردی، از معادلات منطقوی و فرامنطقوی بدور نگهداشته شود.
_با تمویل و تجهیز بیشتر گروه طالبان و اوج گیری ویروس کرونا، حکومت افغانستان مجبور گردد تا به خواسته های این کشورها که از طریق طالبان مطرح میگردد چراغ سبز نشان داده و نشست های بین الافغانی به ضم انها برگزار گردد.
_ همچنان با اعمال فشار و زمینه سازی عودت کتله عظیم مهاجرین به افغانستان از سوی کشورهای فوق، بحران سیاسی و اجتماعی خلق نموده تا حدی که ملت در مقابل حکومت افغانستان قرار گیرد.
_کشورهای فوق تا چندی قبل در دوجبهه سیاسی و نظامی استراتیژی خود را پیاده می نمودند که در بعد سیاسی اعمال فشار از دریچه بین المللی بویژه حکومت امریکا بوده و توسط گروه طالبان صورت میگرفت و در بعد نظامی، با تمویل و تجهیز گروه طالبان تحقق می پذیرفت که حملات گسترده و همزمان را در چندین نقطه کشور به اساس تکتیک(قتل با هزار زخم) به همراه داشت که فعلا اپیدمی کرونا نیز به ان افزدوه شده و منحیث اهرم فشار در مقابل حکومت افغانستان استعمال میگردد.
_بسته نگهداشتن بنادر و مرزها که اموال تجارتی افغانستان از ان وارد میگردد، تاثیر چشمگیری بالای اوضاع سیاسی و اقتصادی داشته که میتواند حکومت افغانستان را با مشکلات جدی مواجه سازد.
_با مصروف نگهداشتن حکومت افغانستان در امر مبارزه با شیوع ویروس کرونا، در جهت دیگر طالبان با رهنمود ارایه شده از سوی کشورهای فوق تلاش می نمایند تا حکومت افغانستان را در ساختن میکانیزم برای نشست های بین الافغانی در یک تنگنا قرار داده و با بی برنامگی مواجه سازند تا نتیجه حاصله به نفع خودشان رقم خورد.
_ضربه زدن به نیروهای بین المللی بویژه عساکر امریکایی در افغانستان که در نتیجه مصاب شدن به ویروس کرونا، در خروج این سربازان  تسهیل و شدت ایجاد میگردد.





Related